تولید واکسن موثر علیه مالاریا

کشف جدید، محققان را به تولید واکسن مالاریا امیدوار کرد  .
محققان استرالیایی، گروهی از پروتیین ها را شناسایی کرده اند که می تواند زمینه ساز تولید واکسنی موثر برای بیماری مالاریا باشد.   

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  در حال حاضر هیچ واکسنی برای مالاریا وجود ندارد و و این یافته ها می تواند به تهیه واکسن مالاریا کمک کند.
مالاریا عفونت گلبولهای خونی است که توسط پشه مالاریا به انسان منتقل می شود .  عامل مالاریا انگل تک‌یاخته پلاسمودیوم است و به ۲ صورت پلاسمودیوم ویواکس و پلاسمودیوم فالسیپاروم شیوع دارد که وسعت انتشار پلاسمودیوم ویواکس بیشتر است.
.

انگل های مالاریا با تولید پروتئینهای خاصی وارد گلبول های قرمز خون می شوند.
این انگل ها وقتی وارد گلبولهای قرمز شدند به سرعت تکثیر یافته و موجب رشد عظیم این انگل ها در جریان خون می شوند؛ بطوری که می تواند به بیماری شدید و مرگ فرد بینجامد.

جدی‌ترین شکل این بیماری توسط انگل پلاسمودیوم فالسیپاروم ایجاد می‌شود. وقتی که این انگل به جریان خون انسان راه یابد به کبد می‌رود و در آنجا تکثیر می‌شود. سپس اشکال جدید این انگل در خون منتشر می‌شوند و به گلبول‌های قرمز خون حمله می‌کنند و در نهایت آنها را از بین می‌برند.
اکنون دانشمندان استرالیایی پروتئین هایی را شناسایی کرده اند که توسط انگل های مالاریا در طول مرحله خونی تولید می شود و می تواند در بهبود واکنش ایمنی برای محافظت از انسانها در برابر مالاریا موثر واقع شود.
“واکسن مالاریا پاسخ ایمنی کارآمدی علیه این پروتیین ها ایجاد می کند و مانع از تکثیر انگل و بروز بیماری شدید می شود.
انگل مالاریا با استفاده از این پروتیین ها به سلولهای قرمز خون وارد می شود.

طی یکی دو هفته اخیر نیز خبرهای رسیده از برخی کشورهای آفریقایی نشان از بروز مقاومت دارویی انگل مالاریا می‌دهد. مالاریا بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی، عامل مرگ و میر سالانه ۵/۱ تا ۳ میلیون نفر در جهان است که از این میان زنان باردار و کودکان، کمترین مقاومت را در برابر بیماری دارند؛ بعلاوه خطر شیوع دوباره مالاریا به دنبال بی‌اطلاعی بسیاری از افراد در معرض خطر، از ناکارآمدی واکسن این بیماری به مراتب خطرناک‌تر می‌شود.
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کنترل جهانی مالاریا، گستردگی و شدت مقاومت انگل به داروهای ضد مالاریاست. این مقاومت منجر به آن شده است که پیشگیری دارویی در بسیاری از مناطق گرمسیری دیگر قابل استفاده نباشد. ظهور مقاومت دارویی به معنی افزایش خطر عوارض جانبی یا مخارج بیشتر در استفاده از داروهای جدید است. مقاومت دارویی در مالاریا یعنی توانایی سویه انگل در زنده ماندن و تکثیر در حضور غلظت‌هایی از دارو که به‌طور معمول انگل‌های همان نوع از پلاسمودیوم را از بین می‌برد یا از تکثیر آنها جلوگیری می‌کند. این مقاومت تحت تاثیر ۲ عامل قدرت سازگاری پلاسمودیوم و استفاده از داروهای ضد مالاریا در پیشگیری و درمان در مناطق بومی به‌وجود می‌آید.
امروزه مقاومت به داروهای ضد مالاریا بسرعت در مناطق گرمسیری رو به افزایش است. به دنبال مقاومت دارویی پلاسمودیوم فالسیپارم (انگل مالاریا) به موثرترین داروهای ارائه شده برای کنترل مالاریا یعنی کینین و کلروکین از سال ۱۹۱۰ تاکنون در کشورهای آفریقایی، آمریکای لاتین و آسیای جنوب شرقی، آرتمیسینین (Artemisinin) و مشتقاتش سالانه حدود ۲۰۰ میلیون نفر به مالاریا مبتلا می‌شوند.
نتایج این تحقیقات در نشریه بین المللی “پلوس مدیسین” منتشر شده است