میزبانی ناخواسته از مهمان ناخوانده

انگل موجودی است که در بدن میزبانی مانند من و شما زندگی می‌کند. انگل‌ها بدون این‌که وجودشان مشخص شود، می‌توانند سال‌ها در بدن باقی بمانند. بیش از هزار گونه انگل می‌تواند در بدن ما زندگی کند؛ در حالی که آزمایشات پزشکی تنها برای 40 تا 50 نوع آنها انجام‌پذیر است. واقعیت این است که ما در برابر این مهمانان ناخوانده ایمن نیستیم؛ چراکه می‌تواند از طریق غذا، آب، خاک و حیوانات خانگی به بدن ما راه پیدا کنند. کرم‌ها می‌توانند تا 200 هزار تخم در روز آزاد کنند و ما ممکن است ندانسته آنها را به بدنمان وارد کنیم.

کودکان به دلیل آگاهی کمتر از بهداشت و بازی کردن با خاک و سایر مواد آلوده احتمالی، آسان‌تر به بیماری‌های انگلی مبتلا می‌شوند. این موجودات نه‌تنها از غذایی که می‌خوریم، استفاده می‌کنند؛ بلکه می‌توانند از سلول‌ها و بافت‌های بدنمان نیز تغذیه کنند. از آنجا که انگل‌ها بهترین مواد مغذی بدن را مصرف می‌کنند، ارگان‌های بدن و حتی پوست را برای استفاده از این مواد، دچار کمبود می‌کنند. احتمال داده می‌شود 50 درصد از سرطان‌ها، دیابت، آسم، آرتریت و بیماری‌های قلبی ناشی از وجود انواع انگل‌ها در بدن باشد.

مهمان ناخوانده بدن

2 گروه اصلی انگل‌ها، انگل‌های بزرگ (که عمدتا کرم‌ها هستند)‌ و انگل‌های کوچک، از جمله فلاکس (کرم کبد گوسفند)‌، قارچ‌ها، پروتوزوآ و آمیب‌هاست. از انواع انگل‌های بزرگ (کرم‌ها)‌ می‌توان به 2 گروه اصلی، یعنی کرم‌های نواری (کدو)‌ و کرم‌های گرد اشاره کرد.کرم‌های نواری:

گفتنی است چالش‌های وزنی بخصوص در برنامه‌های کاهش وزن در برخی از افراد می‌تواند مستقیم به کرم‌های کدو مربوط شود؛ چراکه کرم‌ها می‌توانند با مصرف غذاهای خورده شده، در شخص ایجاد گرسنگی مداوم کنند. همچنین باعث احتباس آب نیز می‌شوند. بعلاوه این کرم‌ها می‌توانند گاز روده، اختلالات روده‌ای و تیروئید، نوسان قند خون، علائمی مانند سرگیجه، نداشتن تمرکز فکری، یرقان و حتی ناراحتی قلبی را به همراه داشته باشند.کرم‌های گرد:

آلودگی به تریشین از طریق گوشت خوک پخته ایجاد می‌شود. برخی از علائم ابتلا به این کرم‌ها عبارتند از اختلالات گوارشی، گاز روده،‌ عدم تعادل قند خون، خستگی، کم‌خونی، ناراحتی و ساییدن دندان‌ها در شب. همچنین کرم‌های نابالغ آسکاریس می‌توانند وارد ریه‌ها شوند و آسم ایجاد کنند و نیز موارد زیادی از کم‌خونی مزمن و کاهش سطح هموگلوبین تا 15 درصد در آلودگی به کرم‌های قلابدار دیده شده است. این کرم‌ها به دیواره روده می‌چسبند و می‌توانند باعث خونریزی و نکروز (مرگ بافت)‌ شوند. کرم‌های شلاقی نیز نوعی مایع هضمی به کولون وارد می‌کنند که بافت کولون را به مایعی قابل جذب برای آنها تبدیل می‌کند. در این میان کرم‌های سنجاقی نیز گاهی ابتدای رحم و لوله‌های فالوپ برخی بیماران دیده شده است و باعث خارش در ناحیه مقعد نیز می‌شود.

هرگز حیوانات خانگی را در رختخوابتان نخوابانید. میوه‌ها و سبزیجات را کامل بشویید و ضدعفونی کنید. گوشت‌ها و ماهی را تا زمانی که رنگ صورتی در آنها باقی نماند، بپرید

فلاکس‌ها:انگل‌های تک‌سلولی: درمان بیماری‌های انگلی

متاسفانه انگل‌ها به آسانی قابل درمان نیستند. آنها با وجود مواد مغذی و محیط گرمی که میزبان در اختیارشان می‌گذارد، به حیات خود ادامه می‌دهند، حتی انگل‌هایی که می‌میرند، مقدار زیادی مواد سمی آزاد می‌کنند و به قسمت‌های عمیق‌تر روده‌ها می‌روند و باعث دردهای شدیدی می‌شوند. درمان مرسوم انگل‌ها، نیاز به استفاده از مواد شیمیایی یا داروهای قوی و خطرناکی دارد که گاهی اوقات برای از بین بردن انگل‌ها کارایی ندارند. درمان‌ها باید بر اساس نوع انگل باشد، ممکن است به یک یا چندین دوز دارو نیاز باشد. داروهای ضدانگل مانند مترونیدازول، کویین آکرین، تینیدازول و فورازولیدون معمولا بر روند کاهش تکثیر انگل‌ها موثرند که با تشخیص پزشک تجویز می‌شوند. پارامومایسین نیز دارویی است که از روده به خون جذب نمی‌شود و بنابراین می‌تواند در زمان بارداری مورد استفاده قرار گیرد. چنانچه با وجود درمان، منشأ آلودگی همچنان وجود داشته باشد، ممکن است مجددا ابتلا به انگل‌های روده‌ای اتفاق بیفتد. در این میان، استفاده از درمان‌های جایگزین و گیاهان دارویی به همراه داروهای مرسوم می‌توانند نتایج بهتری درپی داشته باشند. از گیاهان دارویی موثر که به صورت کپسول، پودر و چای‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به گلیسریت‌ها (عصاره‌های گلیسیرین)، سیر (آلیوم سایتویوم)، رازیانه، نعناع گردوی سیاه اشاره کرد. سیاه دانه نیز خواص آنتی‌باکتریال، ضدقارچ و ضدانگل دارد و به تعادل و پایداری سیستم ایمنی کمک می‌کند. همچنین گیاهی به نام سوسنبر به پاکسازی کامل و تقویت بدن کمک می‌کند و برای مشکلات روده‌ای مفید است. آویشن نیز یک ضدعفونی‌کننده قوی برای بدن است، انار، آب ذغال‌اخته، هسته گریپ فروت، تخم کدوی حلوایی و سرکه سیب نیز از عوامل ضدقارچ یا ضدانگل هستند. در این میان داروهای گیاهی با عنوان تجاری مانند کامفورتن که حاوی مخلوطی از چربی‌های ضروری خالص است، برای پاک کردن کولون مفید است، همچنین I.C.P حاوی فیبرهای جذب‌کننده سموم است و مگازیم یک ترکیب چند آنزیمی است که به کامل شدن هضم و جذب مواد مغذی کمک می‌کند.

این نوع انگل‌ها پرتوزوآها و آمیب‌ها را شامل می‌شوند. از آن جمله می‌توان به توکسوپلاسموس، کریپتوسپوریدیوم، ژیاردیا، نوسپورا، سارکوسیتیس و تریکوموناس اشاره کرد. پروتوزوآهای میکروسکوپی بیش از هر بیماری انگلی دیگری به انسان آسیب می‌رسانند. این انگل‌ها در فرم کیستی خود، نسبت به حرارت، خشکی و مواد شیمیایی بسیار مقاوم هستند و در همه جا یافت می‌شوند. کیست‌ها پس از خورده شدن در بدن باز می‌شوند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نمی‌توانند به آسانی با این انگل‌ها مبارزه کنند. پروتوزوآها می‌توانند به روده‌ها، ریه‌ها، بافت ماهیچه‌ای و دستگاه گوارش وارد شوند و سموم و آنزیم‌های تخریب‌کننده بافت را آزاد کنند. عفونت‌های پروتوزوآیی می‌توانند باعث آسم، بیماری‌های حاد عضلانی، بیماری هادکینز، لنفوما، ام‌اس، کیست‌های تخمدان، پزوریاسیس، درماتیت و سایر زخم‌های پوستی شوند. همچنین برخی از این انگل‌ها می‌توانند با تغذیه از کلسیم استخوان‌ها، باعث آرتریت شوند و با خوردن پروتئین‌های پوششی سلول‌های عصبی، در سیگنال‌های عصبی مغز ایجاد اختلال کنند. گفتنی است فضولات متابولیکی انگل‌ها سمی هستند و می‌توانند بر کلیه‌ها، کبد و سیستم ایمنی فشار وارد کنند. همچنین برای سیستم عصبی مرکزی، تحریک‌کننده هستند و می‌توانند باعث اضطراب و بی‌اشتهایی شوند. این موجودات ازجمله انگل‌های کوچک هستند. از انواع آنها می‌توان به فاسیولا، پاراگونیموس، متروفی‌ها، شیتوزوما و آلاریا اشاره کرد. این انگل‌ها خود را به ارگان‌هایی مانند ریه‌ها، قلب، روده‌ها، مغز، مثانه، کبد و رگ‌های خونی می‌چسبانند و باعث التهاب و صدمه به آنها می‌شوند. همچنین تخم این انگل‌ها، خارهای برآمده ریزی دارد که می‌تواند هنگام مهاجرت از بدن باعث آسیب شود. افراد می‌توانند با خوردن ماهی یا خرچنگ خام یا نپخته، سبزیجات آلوده و نوشیدن یا عبور کردن از آب آلوده به این انگل‌ها مبتلا شوند. تقریبا 25 درصد مردم جهان به این نوع کرم‌ها مبتلا می‌شوند. از انواع آن می‌توان به آسکاریس،‌ کرم قلابدار، کرم رشته‌ای، آنسیلاستوما کانیوم، کرم شلاقی، توکسوکارا، کانیس، کرم سنجاقی، دیروفیلاریا ایمیتیس (کرم قلب سگ)‌ و تریشین اشاره کرد. آلودگی به این کرم‌ها بر اثر مصرف تخم کرم‌ها که در میوه‌ها و سبزیجاتی که در خاک آلوده رشد کرده‌اند یا از طریق آب آشامیدنی آلوده اتفاق می‌افتد.از این دسته کرم‌ها می‌توان به کرم کدوی گوساله، ماهی، خوک، سگ و موش اشاره کرد. ما معمولا کرم‌های کدو را از یک میزبان واسط مانند گوساله، ماهی و سگ یا از مصرف مستقیم تخم‌هایشان می‌گیریم. گوشت‌های خام و خوب پخته نشده می‌توانند باعث انتقال این نوع انگل‌ها شوند. کرم‌های کدو می‌توانند در روده انسان ساکن شوند و مواد مغذی بخصوص ویتامین B12 و اسیدفولیک را جذب و مواد زائد خطرناک آزاد کنند.